بررسی تأثیر رهبری استراتژیک بر مزیتهای رقابتی با میانجیگری «دو سو توانی نوآوری»

کسب و حفظ مزیت رقابتی در محیط به شدت رقابتی و متغیر امروزی یکی از دغدغه های مدیران بنگاه های اقتصادی است. شرکت های تولیدی با سرمایه گذاری در بخش تحقیق و توسعه، همواره نگران به کارگیری نوآوری های حاصل از این تحقیقات و تأثیر آن ها بر موقعیت بنگاه در بازار هستند. به عبارت دیگر، توازن میان اکتشاف نوآوری و به کارگیری آن (دو سو توانی نوآوری) و تأثیر آن بر مزیت های رقابتی بنگاه، پرسش اساسی بسیاری از مدیران این گونه شرکت ها است. آنچه در بین بسیاری از تحقیقات مرتبط با رابطه «دو سو توانی نوآوری» و مزیت رقابتی مغفول مانده، نقش مؤلفه های رهبری استراتژیک در این معادله است که این تحقیق در پی پرکردن این شکاف است. این مقاله با بررسی تأثیر سبک رهبری استراتژیک (رهبری تحول گرا و رهبری مراوده ای) بر قابلیت دو سو توانی نوآوری (اکتشاف نوآوری و به کارگیری نوآوری) و تأثیر این قابلیت بر مزیت های رقابتی (مزیت قیمت، مزیت تمایز خدمات و مزیت تمرکز بر مشتری) بنگاه های تولیدی شهر اراک (154 بنگاه)، مشخص می کند که رهبری مراوده ای بر اکتشاف نوآوری مؤثر بوده، رهبری تحول گرا و رهبری مراوده ای (مؤلفه های رهبری استراتژیک) بر به کارگیری نوآوری تأثیر داشته و همچنین اکتشاف و به کارگیری نوآوری بر مزیت تمایز خدمات مؤثرند. به کارگیری نوآوری بر مزیت قیمت و مزیت تمرکز بر مشتری مؤثر است.